280411

Aslında şairin dediği gibi... "Konuşmakla sınırldır her şey." Bazıları saçmalıyor, anlaşılabildiğimiz kadar varmış diye. Anlatamadıktan sonra nasıl anlaşabiliriz ki?
Yaratılmak istenilen insanlar olmaya çalışırken bir düşünce tomurcuğu çakmıyor kafamızda. Bir blog yazarken bile nefret ediyorsun aslında kendinden. Bitmesini istemediğin kitapların sayfa numaralarını silemiyorsun, yeni alınmış bir kitabın kokusunu duyamıyorsun artık... Bunları yapanlarsa sadece "romantik"ler kaldı. Aldığımız nefes mi yoksa verdiğimiz nefes mi? Olayı çözebilmiş değilmiz galiba. Bir şeyleri çalmaya çalışıyoruz bünyemize, kaybolmuşluğumuza katmak için. Yeni rollerde yeni insanlar oluyoruz...
Bazen insan
Bazen kaybolmuş
Bazen kazanmış
Bazen biz yokuz
Bazen olmak istediğimiz insanları oynuyoruz
Bazen...
Hayat işte... Geriye baktığımızda bazen ve belkileri yaşıyoruz işte...